Er komt na die tijd dat je niets meer mag maken voor die tiener/ jonge puber, een tijd waarin die puber-af het interessant vindt dat moeder iets kan maken dat origineel is en dus niemand anders exact hetzelfde heeft.
Het enige nadeel: haar verlanglijstje met ideeën is langer dan de tijd die ik heb... Zo is ze dan eindelijk toch maar zelf beginnen haken! De volgende stap is ze achter die naaimachine krijgen 😇
De jeansrok heb ik nog wel genaaid. Het is een mix van
+ een moeder die oude kleren bijhoudt "om eens iets van te maken"
+ een dochter met een idee
+ een dochter die passend model speelt
+ een geduldige dochter die morele ondersteuning biedt als pushke om die moeder eindelijk nog eens achter haar naaimachine te zetten
En dat allemaal in 1 en dezelfde dochter 🥰🙌
Ze worden groot... *zucht*
Aan het kruis werden de versleten stukken van de schurende dijen weggeknipt. De broekspijpen werden op elkaar gespeld terwijl ze de rok-in-wording aan had. Ze wou een split achteraan en volle stof vooraan, daarvoor werd wat geknipt en geplakt met stukken van een andere oude jeansbroek. Het geheel werd afgewerkt met een zichtbaar stiksel in jeansdraad.
Lang leve het weinig weggooien en altijd into-een-recycleprojectje zijn 😉
Reacties
Een reactie posten