Truien breien, eigenlijk doe ik dat wel graag. Nu ja, dat zeg ik als hij af is... Als ik er aan bezig ben, hou ik het in de helft van een pand meestal even voor bekeken... Vandaar dat ik doorgaans nogal een grote maat kies om te breien. Ik heb zelf als 4-jarige lang op een trui moeten wachten die mijn meter ging breien voor mij. Tegen dat de mouwen klaar waren, waren ze al te kort (dan was ik al 7 of zoiets). Ik zou nochtans trots geweest zijn om die trui te mogen dragen! ;-)
Zoonlief was ook blij als de trui eindelijk af was. Hij heeft hem toch sindsdien niet meer gedragen. Mede omdat de trui pas tegen het einde van de winter af was, maar ook omdat die sweaters toch zoveel beter zitten en minder wind doorlaten!
Misschien moet ik volgende keer dan toch eens eentje voor mezelf breien. Met veel goede moed een Bernadetje misschien?
Het was een trui waar ik nogal lang aan gebreid heb. Ik begon eraan ergens begin 2015. Toen ik in april 2015 met mijn knieblessure gedoemd was tot zetelzitten, werden die mouwen wat verder gebreid. Maar nadien viel het weer stil. Gelukkig durf ik zelden een juiste maat te breien, zelfs nu is de trui nog te groot!
Reacties
Een reactie posten