Er warmpjes in zitten

Vorige winter al breide ik een lekker warme muts voor dochterlief.  Omdat ze vindt dat wol jeukt, en omdat hubbie vindt dat de wind dwars door die wol heengaat, werd de muts volledig gevoerd met fleece.  Geen lachertje, want een wollen muts rekt meer uit dan fleece...

Aan die wollen muts moest nog een staartje aan gebreid worden - nee niet letterlijk, wel figuurlijk:  een bijhorende sjaal.
Een kortstondig buikgriepje dwong me onlangs in de zetel te blijven hangen.  En ja ik hing daar goed!  Maar toch is het moeilijk om gewoon niets te doen, dus begon ik maar aan die sjaal te breien.  
Het werd een colsjaal, zodat ze hem snel en gemakkelijk zelf kan aandoen.  En het prikken van de wol heeft ze van blijdschap er maar gauw bij genomen.


Na veel twijfel, uitproberen en terug aftrekken werd het een sjaal met schuine ruiten, gevonden in mijn breibijbel.  Dat is dus afwisselend 4 rechtse en 4 averechtse, en in elke toer 1 steek opschuiven.



Dochterlief houdt van pomponnetjes, dus speciaal voor haar nog een pompon op haar muts.  Zo een dankbaar attribuut!


In de muts werden met een restje witte wol (dubbel genomen omdat hij veel dunner was dan de groene) hartjes mee in gebreid.  Dat is dan ook weer gescoord bij dochterlief!



Wol: Action
Fleece: Pauli
Patroon muts: afgeleid van een patroon van Bergère-de-France


Reacties