BXL

Hier word ik stil van... Al heel de dag luister ik vol ongeloof naar de radio.  Het lijkt wel een droom, is dit in België? Mag ik wakkerworden en merken dat het allemaal niet echt is?
Thuisgekomen kijk ik samen met de kinders naar Karrewiet.  Ze hebben erover gehoord in de school dus Karrewiet geeft wat verduidelijking.  Maar ook aan mij.  Die beelden van wat ik ken, de luchthaven, de Wetstraat in Brussel,... Het is zo vreemd!
Dochterlief bekijkt me enkele keren aandachtig, om te kijken of ik een traan laat.  Zou ze voelen dat ik er tegen vecht? Ik heb het inderdaad moeilijk.  Sinds mama er niet meer is, gebeurt dat wel eens. Ik leef erg mee met de slachtoffers en hun familie! De premier kondigt 3 dagen van nationale rouw af.  Is het overdreven om de solidariteit te laten zien in 3-kleurige kleding? Zoals we allen supporterden voor onze Rode Duivels tijdens het WK. Voor BXL !

Ik wou vandaag schrijven over de komende Levensloop, maar onze aandacht en steun moet nu eerst naar Brussel gaan.  
En ik ben toch ook blij dat mama dit allemaal niet meer moet meemaken!  Vang ze daarboven allemaal goed op ma'ke!

Ik ga wat haken, dat helpt, keer en keer opnieuw!